మొగుళ్లను మార్చుకుని మరీ ధెన్గిన్చుకున్తున్న కాలేజ్ లెక్చరర్స్ సంధ్య, వకుళ.... Part-16

‘ఎంత సిగ్గులేనివాడు నా మొగుడుతన కళ్ళ ముందరే నేను మరో మగాడితోపూకుపచ్చడి చేయించుకున్నా నన్ను దగ్గరికి లాక్కుంటున్నాడు’ అనే భావం ఒకవైపు,‘నే చెప్పకపోయినా నా మనస్సులో కోరికని తీర్చే విశాల హృదయం కలవాడు నామొగుడు’ అనే ఆలోచన మరోవైపు మెదిలింది‘రెండోదే కరెక్ట్’ అనుకుని ‘ఇప్పుడు నన్నేంచేయకు వికాస్ నా ఒళ్ళు హూనం చేశాడు నీ శిష్యుడు’ అన్నానునావీపు మా ఆయన వైపుండేలా ఒక పక్కకి తిరిగి పడుక్కుంటూ  ‘సరేనీకు మూడొస్తే నన్ను లేపు’ అన్నాడు నా తొడలమధ్యతన తన తొడ దూర్చితన
పొత్తికడుపుని నా పిరుదులకి బలంగా అదుముతూ పడుక్కున్నాడునిగడ దన్నిన వికాస్ అంగం నా రెమ్మల అడుగు భాగాలపై రుద్దుకోడంతో అవి మళ్ళీ చెమర్చి‘మరో రౌండేయించుకోమని నా మనస్సు పోరినా నిస్త్రాణగా ఉన్ననా శరీరం ‘ససేమిరా’ అనడంతో కళ్ళు మూసుకున్నానే!ఎలా ఉంది వకుళా! నా రంగ ప్రవేశం!! " అన్నాను కళ్ళెగరేస్తూ! "అదిరిపోయిందే! నీకూ బాగా నచ్చినట్లుందిఎన్నడూ మాట్లాడనిదానివిబూతులు కూడా ఉపయోగిస్తూ చెప్పావ్నాకూ నీలాగేమొగుడి కళ్ళ ముందే మరో మగాడితో దెంగించుకోవాలనే కోరిక కట్టలు తెంచుకుంటూందే!ఎవరో ఎందుకూమీఆయనతోనే!  ఎప్పుడేర్పాటు చేస్తావ్!? " అంది వకుళ" ఇప్పుడే!ఇంటికెళ్ళి వికాస్ ని తీసుకొస్తా! " అంటూ లేచాను"సర్లే!నాటకాలాడకు దానికి బోల్డెంత ప్లానింగ్ కావాలని నీకు తెలియనట్లు నీ కధ పూర్తి చెయ్యి" అంటూ నన్ను కూర్చో పెట్టేసింది. తెల్లవారు ఝామున నా స్థనాలపై మగాడి వేళ్ళ స్పర్శ తెలిసేసరికి మెల్లిగాకదిలాను"హేపీ బర్త్ డే మన జీవితాంతం నేను ఇటువంటి మేలుకొలుపులు నే పలుకుతూనే ఉండాలి" అంటూ ఓ చేత్తో నన్ను మరింత దగ్గిరగా అదుముకునిమరో చేత్తో నా చనుమొనల్ని సుతారంగా పుణికేడువికాస్వాటిమీద వెంకట్ పళ్ళ గాట్లని వికాస్ వేళ్ళు కెలకడంతో "భగ్గు" మనే మత్తైన మంటతో నాకు పూర్తిగా తెలివొచ్చింది‘ఎనిమిది దాటిందిలేద్దామా సంధ్యా’  చెవిలో వికాస్ మంద్రమైన మేలుకొలుపు"ఛీ" అంటూ సిగ్గుతో మొగ్గలా ముడుచుకుపోయానురాత్రి జరిగిన "వ్యవహారం" గుర్తుకురావడంతో ‘ఏయ్ఏమైంది? థాంక్స్ కూడా చెప్పవా’ అన్నాడు నన్ను సున్నితంగా తనవైపు తిప్పుకుంటూ ‘ప్రెజ్ంట్ ఇచ్చినప్పుడు చెప్తాలే’ అన్నాను‘నే ప్రెజంట్ ఇచ్చేసి ఎనిమిది గంటలైందినువ్వు సరే అంటే ఇటువంటివి మళ్ళీ మళ్ళీ ఇస్తా’ అన్నాడు మా ఆయన ‘అదేమిటి’ అన్నాను మొదట అర్థం కాక ‘అప్పుడే వెంకట్ ని మర్చిపోయావా’ అన్నాడు కొంటెగా. ‘అంటేవెంకటా నా బర్త్ డే ప్రజెంట్!నా బుగ్గల్లోంచి వెచ్చటి ఆవిరి  పైగా ఇటువంటివి మళ్ళీ మళ్ళీ ఇస్తాడాఎంతసిగ్గు లేకుండా మాట్లాడుతున్నాడో’ అనుకున్నా ‘నువ్వు సిగ్గుని పూర్తిగా మర్చిపోయావు వికాస్’ అన్నా మా ఆయన మెడ చుట్టూ చేతులేస్తూ‘తప్పేమిటట!!’ అంటూ నా పెదాలందుకోబోయాడు ‘ఇంకెంతమంది మగాళ్ళనిలా పరిచయం చేస్తావు బాబూ’ అంటూ గువ్వ పిట్టలా అతడి కౌగిలిలో ఒదిగిపోయాను. ‘మనిద్దరికీ నచ్చిన జంటలు తగిల్తేప్రతిరోజూ’అంటూన్న వికాస్ పెదాల్నలా వదిలేస్తే ఇంకేమేం అంటాయో అని భయమేసినా పెదాల్తో మూసేశా! ఇంకేముందితను నా మీదికెక్కేసినాలోకి కసుక్కున దిగబడిపోయాడుఓ పదినిముషాల్తరువాత మా ఇద్దరి శరీరాల్లో వేడి చల్లారింది మేమిద్దరం తయారై రెస్టరాంట్ చేరే సరికి తొమ్మిదిన్నరవెంకట్ వెయిట్ చేస్తున్నాడు మాకోసంగుడ్ మార్నింగ్ చెప్పినాకోసం కుర్చీ వెనక్కి లాగి పట్టుకుని నిలబడ్డాడుఏంజరగనట్ట్లుగానే అతడి మొహం చూడడానికి నాకు సిగ్గు ముంచుకొచ్చిందిమగాళ్ళు బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఆర్డర్ చేస్తూంటే మరోవైపు చూస్తూ కూర్చున్నానుఅవి వచ్చిన తర్వాత మగాళ్లు వర్క్ విషయాలు మాట్లాడుకుంటూన్నావెంకట్ టెన్స్ గా ఉన్నట్లు గమనించి నేను మౌనంగా బ్రేక్ ఫాస్ట్ ముగించానువెంకట్ మరోరోజు అక్కడే ఉండి మిగిలిన పన్లు చేయాలని నిర్ణయమైపోయిందిమా బాగ్స్ కోసం వెయిట్ చేస్తూంటే ‘మేమ్’ అన్న వెంకట్ పిలుపు వినిపించిందిసిగ్గుతో నాకళ్ళు వాలిపోతూన్నాతప్పక అతడి మొహంవైపు చూశాను టెన్షన్ కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంది ఏమిటన్నట్లు కనుబొమ్మలెగరేశాను నవ్వాపుకుంటూ "..రండి సర్ మెడికల్ షాప్ కి వెళ్దాం’ అని గొణిగాడు‘నేనెందుకూ?’ అన్నాను ఆశ్యరపోతూఐ పిల్కోసంఆ మెడికల్ షాప్ కి వెళ్ళాను అక్కడ ఒక ఫిఫ్టీ ప్లస్ ఆవిడొక్కర్తే ఉంది‘ఎందుకూ? ఎవరికీ?నీ గర్ల్ ఫ్రెండ్ కోసమా!ఎంతసేపైంది మీరు కలుసుకుని??’ లాంటి ప్రశ్నల్తో నా ప్రాణాలు తోడేసి.ఆ అమ్మాయిని తీసుకునిరా!కొన్ని జాగ్రత్తలు చెప్పాలి’ అంటూ నాకివ్వకుండా నన్ను తరిమేసిందినిన్న నా పొరపాటు వల్ల మీకేం ఇబ్బంది కలుగుతుందో!అందుకనిమీరు కూడా వస్తే!’ అంటూ నీళ్ళు నమిలాడు వెంకట్ ‘ఛీ’ అన్నాను జేవురించిన మొహంతో.. ‘సర్మీరుకూడా రండిమేమ్ మొహమాటపడుతున్నారు’ అన్నాడు వెంకట్ ‘నేనెందుకూ?’ అన్నాను ఆశ్యరపోతూఐ పిల్కోసంఆ మెడికల్ షాప్ కి వెళ్ళాను అక్కడ ఒక ఫిఫ్టీ ప్లస్ ఆవిడొక్కర్తే ఉంది‘ఎందుకూ? ఎవరికీ?నీ గర్ల్ ఫ్రెండ్ కోసమా!ఎంతసేపైంది మీరు కలుసుకుని??’ లాంటి ప్రశ్నల్తో నా ప్రాణాలు తోడేసి.ఆ అమ్మాయిని తీసుకునిరా!కొన్ని జాగ్రత్తలు చెప్పాలి’ అంటూ నాకివ్వకుండా నన్ను తరిమేసిందినిన్న నా పొరపాటు వల్ల మీకేం ఇబ్బంది కలుగుతుందో!అందుకనిమీరు కూడా వస్తే!’ అంటూ నీళ్ళు నమిలాడు వెంకట్ ‘ఛీ’ అన్నాను జేవురించిన మొహంతో.. ‘సర్మీరుకూడా రండిమేమ్ మొహమాటపడుతున్నారు’ అన్నాడు వెంకట్ ‘.అప్పటికి గానీ మీరిద్దరూ రాత్రి వాయించుకున్నట్లు అందరికీ తెలియదు. అలసిపోయిన మొహాల్తోముందు మీరిద్దరుబాక్ గ్రౌండ్ లో ఏడుపు మొహంతో నేను. మన గ్రూప్ ఫొటో తీసి ఐ పిల్ కంపినీ వాళ్ళు ఎడ్వవర్టైజ్మెంట్ కి ఉపయోగించుకుంటారు’ అని వెంకట్ అమాయకత్వానికి వికాస్ నవ్వినా తన కళ్ళల్లో ఎంబారస్మెంట్. (చిన్నతనం??) ని గమనించి, నేను సిగ్గుతో కుంచించుకుపోయాను‘మరెలా సర్’ అంటూ వికాస్ ఎర్రబడిన మొహాన్ని దించుకున్నాడు ‘డోన్ట్ వర్రీ వెంకట్మరో షాప్ లో మేమిద్దరం కొంటాంలే’ అన్నాడు అతడి భుజాన్ని తట్టుతూ ‘అంత ప్రమాదమేమీ లేదు ఇవాళ నెల స్నానమై ఆరో రోజు’ అన్నాను కొద్దిగా కోపంతో వికాస్ మొహం లో కొంత రిలీఫ్ కనిపించినా..ఇంకా టెన్స్ గా ఉన్నాడనిపించింది నాకు.‘సారీ సంధ్యానువ్వు జాగ్రత్తగా ఉంటావన్న విషయం మర్చిపోయాను’అన్నాడు చిరునవ్వుతోవెంకట్ కి ఇంకా అర్థం కాలేదులాఉందిమొహంలో ఇంకా టెన్షన్‘ఆడాళ్ళకి రుతుక్రమం ఐనతర్వాత మొదటి, ఆఖరి వారాల్లో వాళ్ల పూ..కుల్లోమగాళ్లెంత కార్చినా పిల్లలు పుట్టరు’ అని వికాస్ "సేఫ్ పిరియడ్ " ని పచ్చిగా వివరింఛాడు. ‘థాంక్స్ మేమ్రాత్రి నాకు చాలా సేపు నిద్ర పట్తలేదంటే నమ్మండిఈ విషయం చెప్పుంటే నైట్ అవుట్ చేసిండేవాళ్ళంగా’ అన్నాడు వెంకట్ నవ్వుమొహంతోనాకొళ్ళు మండింది‘వెంకట్మీ బాస్ ఎలాచేశాడు మీ ఆవిడని! "..లోపలిదాకా" తీసుకెళ్ళి వదిలేశాడాలేక ఆఖరి క్షణంలో "దాన్ని" బయటికి లాగేశాడా’ అనడిగాను వెటకారంగావెంకట్ మొహం మాడింది‘పూర్తిగా లోపలికి గెంటే వదిలారు మేమ్అప్పుడే రెండు రోజులైందిసరళ తో అర్జెంట్ గా మాట్లాడాలి’ అన్నాడు తన సెల్ ఫోన్ బయటికి తీస్తూ ‘అవసరంలేదు వెంకట్నేను స్టెరిలైజ్డ్ అని చెప్పాను. ..మర్చిపోయావా’ అని అతడ్ని ఆపి‘ఎందుకు సంధ్యా కుర్రాడి మూడ్ పాడు చేస్తావ్వాడీ రోజంతా బోల్డు పనులు చేయాలి’ అని నన్ను బయల్దేరదీశాడు వికాస్ ‘ఉట్టిగా తమాషా చేశా వెంకట్ మీ బాస్ సేఫే. అని పైకి అన్నా. నాకు తెలీకుండా వికాస్ సేఫెప్పుడయ్యాడూ?తరవాత చూద్దాంలే అదిఅని మనస్సులో అనుకుని. మళ్ళీ కలుద్దాంబై’ అని వాడి చేయి నిమిరి బయల్దేరా. రెండు గంటల్నించి వికాస్ హుషారుగా కబుర్లు చెప్తూమధ్య మధ్య లో టైమ్ చూసుకుంటూ డ్రైవ్ చేస్తున్నాడునిన్న రాత్రి వ్యవహారం ఊసెత్తలేదెవ్వరం ‘టైమ్ ఎందుకు చూస్తున్నావ్’అని అడిగాను‘మా మేనేజింగ్ కమిటీ మీటింగ్ జరుగుతూందినా ప్రాజెక్ట్ బ్రహ్మాడంగా జరిగిందినేననుకున్న ప్రమోషన్ వస్తుందనుకుంటామెసేజ్ కోసం చూస్తున్నా’ అన్నాడుఏదో పెద్ద హోటల్ ముందు కనిపించింది ‘ పన్నెండైంది.. .ఇంకో గంట డ్రైవ్ భోజనానికాగుదాం’ అంటూ కార్ ఆపాడుముగించి బయల్దేరేసరికి మరొక అరగంటకారెక్క బోతూంటే వికాస్ సెల్ ఫోన్ మోగిందివాళ్ల బాస్ ఉత్సాహంగా మొదలెట్టాడునెమ్మదిగా వికాస్ మొహంలో రంగులు మారాయి‘ఓకే సర్లెటజ్ హోప్ ఫర్ ది బెస్ట్షూర్ సర్తప్పక వస్తాం’ అంటూ నిరుత్సాహంగా ముగించి కార్ వైపు కదిలాడు ‘నేడ్రైవ్ చేస్తాలే వికాస్’ అంటూ కీస్ తీసుకున్నా డోంట్ వర్రీ వికాస్’ అన్నాఒక పది కిలోమీటర్లు వెళ్ళింతర్వాత‘ఇంచుమించు అయిపోయిందేఒకే మెంబర్ ‘రేపు డిసైడ్ చేద్దాం’ అంది ‘ఏమిటో మీ మాధురీ మేమ్ అబ్జక్షన్’ అన్నాను‘ఆవిడే అని ఎలా గుర్తు పట్టావ్’ అన్న్నాడు‘మీ కమిటీ లో ఒకే ఆడ మెంబరని నాకు తెలుసులే’ అన్నాను ‘మాధురీ మేడం నన్నేదో ఇంటర్వ్యూ చేస్తుందట ఆవిడ దగ్గిర బంధువువరసకి మరిదినాకు పోటీ దారు మదన్ సర్ కి నా ప్లానింగ్ అంటే ఇష్టం మరోవైపు ఫామిలీ లింక్స్ వాళ్ళిద్దర్నీ ఎలా ఇంప్రెస్ చేయాలో’ అంటూ ఆలోచనలో ములిగిపోయాడు వికాస్. కాసేపట్లో ఇల్లు చేరాం‘ దేనికివస్తామంటున్నావ్’ అడిగానులోపలికెళ్ళి ఫ్రెష్ అయి మంచం మీద చేరిన తర్వాత ‘ఇవాళ వాళ్ళ మారేజ్ డేవాళ్ళింట్లోనే పార్టీమనిద్దర్నీ సాయంత్రం ఆరింటికి రమ్మంటున్నారుఏదో ప్రెజంట్ కొనాలి.ఆలోచించు’ అంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాడు నేనూఅలసటతో కళ్ళు మూసుకున్నానుఇద్దరికీ నిద్ర పట్టినట్లుందినేను కళ్ళు తెరిచేసరికి వికాస్ మెలుకువగానే ఉన్నాడుగడియారం వైపుచూశానుఐదైంది‘ఏమిటాలోచిస్తున్నావ్ లేమనం వెళ్ళాలి’ అన్నాను.. .సమాధానం చెప్పకుండా నానడుం మీద చెయ్యివేసి మీదికి లాక్కున్నాడు ‘వద్దుప్రెజంట్ కొనాలన్నావుగా’ అన్నా వినలేదు..‘ఈ పని కి మాత్రం ఏదీ అడ్డు రాదు’ అంటూనే వికాస్ కి దగ్గరగా జరిగానుతన మూడ్ బాగుచేద్దామని.వెంటనేమొరటుగా నాపెదాల్ని ఆక్రమించుకున్నాడు…..…(Written by Sandhya --- To be continued in Part-17)